Dzika plaża

Kawałek trzeba było przejść, ale plaża była idealnym miejscem na popołudniowy spacer, zwłaszcza że było ciepło więc można, się przejść boso po ciepłym piasku.
Eizo zdjął marynarkę którą przewiesił przez ramię i się uśmiechnął.
Zerknął na dziewczynę.
- Dobre miejsce na spacer, zwłaszcza że nie ma tutaj dużej ilości ludzi - rzekł spokojnie i wyciągnął paczkę papierosów - mogę zapalić, o ile ci to nie będzie przeszkadzać.

Rozejrzała się po plaży. Rzadko tutaj przychodziła, bo czasu to za wiele nie miała, ale mimo to uwielbiała to miejsce. Teraz też uśmiechała się do siebie pod nosem w zamyśleniu, z którego Eizo wyrwał ją swoim pytaniem.
- Zapal, mnie to naprawdę nie przeszkadza - wzruszyła ramionami. W końcu dym i tak zostanie zniesiony przez wiatr w przeciwnym kierunku.

Mężczyzna wyciągnął paczkę dobrych papierosów i zapalił jednego z nich i się zaciągnął. Palił dla przyjemności i dlatego że mu smakowały, w biedniejszych czasach nie zawsze się cieszy tym rarytasem, ale teraz może sobie na to pozwolić. Obecnie szukał kogoś kto razem, z nim założy spółkę i zrobią jaskinie hazardu, ale obecnie to plany na dalszą przyszłość.
Spojrzał na młodą dziewuszkę, która mu towarzyszyła, obecnie towarzystwo było pożądane, ale nie zawsze tak było.
- Więc... coś powiesz o sobie ?

Dziewczyna podeszła i kucnęła przy brzegu zobaczywszy małą meduzę, którą wyrzuciło morze. Z ciekawością przyglądała się temu stworzonku z lekkim uśmiechem błąkającym się na jej twarzy. Słysząc pytanie Eizo wzruszyła ramionami. Nie bardzo przepadała za tego typu pytaniami. W końcu nic ciekawego nie mogła o sobie opowiedzieć.
- Etto... A co chciałbyś wiedzieć?

- Hymm tyle samo może, ile ty dowiedziałaś się o mnie może ? W końcu każdy ma jakieś zainteresowania pasje i chęć rozwoju czyż nie ? - usiadł na piasku i po prstu patrzy na horyzont, przez chwilę wydawał się nie obecny. Tyle rzeczy ważnych porzucił w Nowym Vegas, ale nie miał wyjścia, w przeciwieństwie do wielu osób które miało wybór. Obecnie jego życie było nieco inne, pracował już na własny rachunek, nie dla kogoś.

- Zainteresowania.... - przyłożyła palec do ust zastanawiając się - Lubię czytać, rysować... O, uwielbiam rozwiązywać tajemnicze zagadki! - rzuciła nagle - Interesuje mnie też... - nie, chyba nie powinna mówić ludziom o mafii...- Nie, nic. To by było wszystko.

- Zagdki a jakie to zagdki można rozwiązywac w twoim wieku, czemu koelżance skończył się tusz do rzęs ?- zażartował- A tak poważnie, lepiej nie wściubiać nosa w nie które sprawy, może być to niebezpieczne - zgasił papierosa, patrząc na nią nieco poważniej - Rysujesz ? Masz jakieś pracę ?- zainteresował się nieco już innym tematem jej zainteresowań.
- Ja jak byłem młody rysowałem tylko graffiti na murach.... trudno to nazwać sztuką.

Nadymała policzki patrząc na niego.
- Nie, takimi błahostkami to się niespecjalnie interesuję - mruknęła - Kryminalne - wyjaśniła kręcąc głową z cichym westchnieniem - Wiem, że takie "wściubianie" może być niebezpieczne - wzruszyła ramionami. Mruknęła coś w zamyśleniu, próbując sobie przypomnieć kiedy ostatnio coś narysowała i gdzie obecnie znajdują się wszystkie jej prace.
- Nie wiem, czy graffiti można nazwać sztuką czy też nie, więc tego nie skomentuję... - rzuciła cicho - Prac mam około czterech albo pięciu segregatorów...

- Hymmm ale nic przy sobie co ? - rzekł zerkając na nią i spojrzał przed siebie - ja znam trochę sztuczek z kartami, tak zwanych magicznych- rzekł spoglądając na nią- Wiesz ciekawość to pierwszy stopień do piekła, jak to się mówi, ale także do wiedzy, bo czy to nie ciekawość pchała wszystkich odkrywców, do zgłębiania nowych tematów. Jednak trzeba być ostrożnym - Eizo był trochę oderwany od rzeczywistości, co chwila zmieniał temat, może karty mu poprzewracały w głowie.

- Tak, wiem o tym... - mruknęła szukając jakiegoś patyka - Może nie mam żadnej pracy przy sobie... - przyłożyła dłoń do ust - Narysuję coś na piasku! - rzuciła niemal z dziecięcą determinacją - A potem Ty pokażesz mi jakąś sztuczkę karcianą. Co Ty na to? - spojrzała na niego z szerokim uśmiechem.

- Hym - jej zdanie wyrwało go z jego głębokiego zamyślenia związanego z kartami - No niech tak będzie - rzekł z lekkim uśmiechem patrząc na nią - pokaż co potrafisz, ja też się przygotuję do małego spektaklu.
Nie wstał tylko ujął w palce swoją talie kart, i zaczął ją po prostu od tak przeglądać, zarazem patrząc na to co tworzy na nie trwałym płótnie, jakim jest piasek Kimie.

- Hm... Specjalizuję się w postaciach, więc... - wzięła i ułamała patyk na długość w pełni jej odpowiadającej i przybrała skupiony wyraz twarzy rysując. Od tego momentu meteor mógł spaść na ziemię, ale jej to nie poruszy, póki nie skończy tego, co zaczęła. Ot, artystyczna dusza, jak ją nazywali w szkole.

Eizo tez nie marnował czasu jak zauważył ze dziewczynę, pochłonęło tworzenie dzieła on, zajął się pasjansem, zwykłe miłe popołudnie, nie wróżyło niczego ani złego, ani nie miłego, ale coś się mogło zdarzyć, ale nie tym razem.
Eizo chodź grał był cały czas czujny jak żbik, musiał się tego nauczyć by wiedzieć kiedy przeciwnik usiłuje go okantować.
- Hymm- mruknął cicho- od dawna zajmujesz się rysunkiem, nie przepadał za idealną ciszą.

- Yhym - mruknęła i skończyła niecałe dwie minuty później. Narysowała kobietę w kimonie trzymającą na rękach małą pandę - A Ty hazardem?

Mężczyzna, zatrzymał się w połowie ruchu, pasjans zaczynał mu wychodzić, właściwie kiedy się zaczęło. Jeszcze wtedy kiedy był bardzo młody, ojciec był krętaczem i hazardzistą, więc logiczne że się nauczył czegoś od ojca. Powoli przełożył kartę, zerknął na dziewczynę.
- Ojciec mnie tego nauczył, można powiedzieć że to u nas rodzinne, dziadek posiadał kasyno, ojciec był hazardzistą, więc koleją rzeczy, było że i mnie tego nauczy, jestem w tym dobry, czasem nawet za dobry - szepnął cicho-, ale to nie droga dla każdego. Wielu moich kolegów źle skończyło, to uzależnia i to bardzo... Teraz całe moje życie jest wielką grą hazardową. - wyprostował się i wsunął papierosa do ust- ale w niej mogę przegrać najwyższą stawkę, jaką jest życie - Podpalił papierosa i wypuścił kółko z dymu - ładny rysunek szkoda że płótno jest bardzo nie trwałe.

Zmrużyła oczy i zaczęła w zamyśleniu bawić się kosmykiem grzywki. Zauważyła oczywiście ten moment, gdy zastygł na chwilę podczas układania kart.
- Hm.... Pytanie tylko czy to jest Twoja droga, czy tylko ta, którą Tobie wybrano... - mruknęła cicho, w sumie nawet bez żadnych emocji. Zaraz jednak uśmiechnęła się lekko i wyprostowała - Bo wiesz... - spojrzała na niego - To nie zawsze się pokrywa... Jak więc jest w Twoim przypadku?

- Hymm ukierunkowano mnie, a potem sam się popchnąłem dalej - Rzekł chłopak- ale takie było spojrzenie mojego ojca, to był mój sposób na przeżycie. Lepszy hazard niż sprzedawanie i branie narkotyków... Chociaż taki okres też był, wylądowałem za to w odpowiednim miejscu - Wypuścił kółeczka z dymu z ust, wpatrywał się w przestrzeń- To jaką jestem osobą obecnie wpłynęło wiele czynników, na które często też nie miałem wpływu. - Sporo przeszedł widać to było przez chwilę, na jego przystojnej i młodej twarzy, na twarzy zagościł uśmiech- W każdym razie nie ma co rozpamiętywać w przeszłości, trzeba patrzeć w przyszłość.

- Zgadzam się... Chociaż ja wolę patrzeć na to, co jest teraz. Nie ma sensu wybiegać za bardzo w przyszłość, bo nie będzie można cieszyć się chwilą, prawda? - wzruszyła ramionami. Kiedy się uśmiechnął ona też to mimowolnie zrobiła. Ot, zaraźliwy uśmiech. Przeciągnęła się, bo już od schylania nad rysunkiem bolały ją plecy i wzięła głęboki wdech, chcąc nawdychać się jodu.

- Hymm coo ty tamm masz za uchem- mężczyzna powoli podszedł do dziewczyny uśmiechnął się a za ucha wyciągnął jej kartę- No proszę widziałem ze czegoś brakuje w mojej tali, królowej serce. - Wsunął kartę do tali i się uśmiechnął- Nie jestem taki dobry w tym jak mistrzowie iluzji , ale radzę sobie z takimi sztuczkami.
Znowu wypuścił kołeczka z dymu
- Chłodno się robi- szepnął cicho- jutro może padać...

- Za uchem...? - zamrugała oczami i spojrzała na kartę, którą zza niego "wyciągnął". Przyłożyła dłoń do ust w zamyśleniu - Hm.. W sumie to nie jest nic niezwykłego, zwłaszcza, że wyglądasz na takiego, co ma karty pochowane w każdym zakamarku - pokiwała głową - Co jeszcze potrafisz, Eizo? - zapytała uśmiechając się pogodnie, po czym spojrzała na niebo. Dopóki tego nie powiedział nie było jej wcale chłodno.

- Hym aż tak bardzo to widać- zaśmiał się - Cóż znam nieco sztuczek prostych, ale te wyjątkowe są tylko przeznaczone na specjalne występy. - rzekł cicho, pod nazwą specjalne występy miał , na myśli używanie swego płomienia, a także gry w pokera, ale młodej damie niczego nie musiał zdradzać.
- Cóż najbardziej jestem słynny z tego, że jestem mistrzem każdej karcianej gry, owszem czasem przegrywam, ale rzadko, chyba że zagram z kimś podobnym sobie. A potem trzeba zwiewać z Las Vegas, bo albo pokonałeś nie właściwą osobę, albo jesteś coś winny takiej osobie... mmm fortuna to okrutna pani. - znowu przeskoczył z tematu na temat ze sporą swobodą, jemu chłód specjalnie nie przeszkadzał.

Zaśmiała się pogodnie, gdy to usłyszała. Wyobraziła go sobie uciekającego przed "niewłaściwymi osobami", których pokonał. Wzdrygnęła się lekko, bo w sumie jej trochę chłód przeszkadzał.
- Ale czekaj, zmieniasz temat. Naprawdę chciałam zobaczyć jakąś ciekawą sztuczkę...- mruknęła trochę dziecinnym tonem.

- Hymmm noo dobrze- rzekł cicho odwracając się do niej przez chwile plecami i wyciągnął jedną ze swoich zwykłych talii i kilka kart z taili specjalnej, lubił te karty, ale sztuczka polegała na wykorzystaniu tego momentu. W górę poleciały karty, za nimi te z karty specjalnej, nieco płomienie burzy.
Po chwili , kart z tali specjalnej wylądowały w jego ręku i je schował, a dziewczynie podał idealnie wycięte gwiazdki z tej zwykłej talii- może być ? - szepnął cicho z lekkim uśmiechem, i wsunął do ust kolejnego papierosa i go zapalił - cóż nikogo nie było na plaży poza nimi, więc nikt inny tego nie widział, więc mógł sobie pozwolić na odrobinę tego rodzaju magi. Obserwował tymczasem z zaciekawieniem reakcje dziewczyny.

Wzięła i obejrzała dokładnie karty. Ledwo dostrzegła płomień, więc z początku myślała, że się jej przywidziało... Ale z drugiej strony...
- Jak to zrobiłeś? - zapytała prosto z mostu, chociaż i tak wątpiła, że jej na to odpowie.