Kawiarnia Topaz

Cóż dzień zawsze zaczynał tak samo, wychodził z wynajmowanego pokoju w jednym z domów i zawsze kończył tutaj w kawiarni Topaz. Cieszyło się to miejsce pewną renomą, więc Eizo lubił tu przychodzić, w końcu uważał się za vipa.
Zasiadł wygodnie na jednym z krzeseł i zamówił kawę oraz szarlotkę na dobry początek dnia, przynajmniej miał nadzieje że będzie dobry, w końcu wieczorem znowu idzie grać w pokera z tymi których już kilka razy ograł, a oni wciąż wierzą w swoje szczęście.
- Pfff- mruknął do siebie i zapalił papierosa czekając na swoje zamówienie, przy okazji zajrzał do gazety codziennej.

Kimie wracała właśnie ze szkoły. Pożegnała się z koleżankami i przeszła na drugą stronę ulicy nucąc pod nosem wesołą piosenkę, którą usłyszała w reklamie telewizyjnej. Jej kuzynka wróci dzisiaj późno do domu, więc mogła się trochę powałęsać po mieście. Przechodząc obok kawiarni jej uwagę przykuły smakowicie wyglądające ciasta za szybą, co oczywiście sprawiło, że aż ścisnęło ją w żołądku z głodu. Uśmiechnęła się niezdarnie sama do siebie. Burczenie było chyba trochę za głośne, gdyż kilka osób spojrzało na nią, a dwie idące koleżanki szepnęły coś do siebie i zachichotały. Westchnęła ciężko. Nie, chyba nawet nie wzięła ze sobą tylu pieniędzy, by coś zjeść w tej kawiarni. Mimo to w dalszym ciągu nie mogła oderwać wzroku od wystawionych słodkości. Nie zdawała sobie sprawy z tego jak dziwnie musiała wyglądać.

Czujnym oczom Master Gracza nic nie uchodziło i tym razem zauważył to , że ktoś patrzy się przez szybe kawiarni na słodkości. Dziewczyna wyglądała jakby czegoś szukała, albo czegoś chciała. Spod ronda kapelusza, przez chwilę dziewczynę obserwowało fioletowe oko. Potem zgasił papierosa w popileniczce, złożył gazete i wstał.
- Zaraz wróce skończyć- zwrócił się do kelnerki płacąc przy okazji za swoje zamówienie i poszedł w kierunku drzwi.
- Panienki szukają kogoś ? - stanął w drzwiach obserwując Kimie i jej koleżanki, cóż jego wzrost i wygląd dawały mieszane wrażenie, wyglądał zarazem elegancko, ale też i groźnie.

Koleżanki Kimie wzdrygnęły się i spojrzały po sobie przestraszone przez wygląd mężczyzny. Zaraz szepnęły tylko do dziewczyny, że muszą już iść, po czym szybko się zmyły.
Westchnęła cicho. Czego one się tak bały...? Zmierzyła nieznajomego wzrokiem i podrapała się po policzku. W sumie... Wyglądał trochę... Nietypowo.
- Wybacz... Przeszkodziłam tak się gapiąc? - zapytała uprzejmie. No tak. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, że takie wpatrywanie się przez szybę mogło zirytować któregoś z gości. Znów odezwał się jej brzuch. Zaśmiała się tylko nerwowo.

- Nie tylko miałem wrażenie, że wyglądałaś jakbyś szukała kogoś w tej kawiarni więc pomyślałem że mogę pomóc - Mężczyzna poprawił czerwony kapelusz na swojej głowie, i obserwował chwile dziewczynę a potem do jego uszu, ciche bo ciche dotarło burknięcie, jej brzucha.
Na twarzy pojawił się pobłażliwy uśmiech mężczyzny.
- Poleceam rogaliki z czekoladą, są niezbyt drogie a bardzo smaczne - spojrzał na dziewczynę nieco dłużej - Ja stawiam - miał ochotę nie wiadomo czemu nawiązać nieco większą znajomość z młodą osobą.

Na sam słuch o rogalikach zrobiła się jeszcze głodniejsza niż przed chwilą. Uśmiechnęła się z zakłopotaniem. Była lekko zdziwiona taką uprzejmością nieznajomego człowieka.
- To miłe... - mruknęła - Oddam Ci pieniądze - "jak będę miała okazję", dodała w myślach.

Mężczyzna uśmiechnął się tylko w odpowiedzi i wpuścił dziewczynę przed sobą, dopiero potem zamknł drzwi gdzie podszedł do kasy i złożył zamówienie, dla dziewczyny. Zaprowadził ją do swojego stolika i po chwili usiadł na miejscu, które wcześniej zajmował.
- Siadaj śmiało nie gryzę zwykle - rzekł swobodnie i napił się kawy z filiżanki, która mocno już ostygła.
- Mamy bardzo ładny dzień prawda ?- zaczął od zwykłej rozmowy, tak zwana zapzonawcza i łamanie lodu, w końcu dziewczyna mogła być nim onieśmielona, w końcu był dorosłym i groźnie wyglądającym mężczyzną. lekko przetarł oko pod którym miał niewielki tatuaż.

- P-przecież wiem, że nie gryziesz... - mruknęła rozglądając się po kawiarni. Naprawdę była elegancka. Trochę czuła przez to, że tutaj nie pasuje. W końcu znów skierowała wzrok na mężczyznę, przechylając lekko głowę na bok.
- Dzień? Tak... - w sumie dzień jak co dzień. Chociaż faktycznie, niezwykle ciepło jak na tę porę roku. Skupiła swoją uwagę jednak nie na pogodzie za oknem, a na tatuażu nowo poznanego. Zaciekawiła się.

Mężczyzna zdjął kapelusz który położył obok na stoliku i zerknął do gazety, głównie mówiono o wojnach, głodzie w afryce, o niczym co by go zainteresowało, więc zostaje mu jedno, dalej grać w pokera, póki coś nie zacznie się dziać. Wyczuł wzrok dziewczyny na sobie.
- Hymm coś nie tak młoda damo ?- spytał uprzejmie a kelnerka przyniosła dziewczynie rogalik i herbatę.
Taka młoda istota, raczej nie powinna być, zainteresowana tak starym facetem jak on, w mniemaniu młodzieży on już się trzęsie, nad grobem.
- Co mi się tak przyglądasz... właściwie jak masz na imię, mi mówią Eizo.

Zamrugała oczami wyrwana z zamyślenia i lekko się zmieszała. W sumie to nie wypada się tak gapić na ludzi... Szybko podziękowała kelnerce z lekkim uśmiechem, po czym znów przeniosła wzrok na Eizo.
- Nie, nic... Po prostu zainteresował mnie Twój tatuaż... - mruknęła cicho i upiła łyk herbaty. Jak miło grzała... - Eizo? Ciekawe imię... Ja jestem Kimie - powiedziała z przyjaznym uśmiechem i zerknęła na czytaną przez niego gazetę - Coś ciekawego? - Kimie była bardzo, ale to bardzo ciekawską osóbką. Czasem potrafiła kogoś męczyć tak długo, aż się nie dowie tego, co ją zaintrygowało.

- To co zwykle, wojny, głód, polityka jest nie taka jak powinna, no i ataki wandalizmu - rzekł składając gazetę i zaczął konsumpcje swojego ciastka - Czemu nie napiszą o czymś miłym, na przykład o narodzinach małej pandy, albo o czymś równie pozytywnym, tylko zewsząd karmią nas tragedią i śmiercią. To się robi nudne.
Spojrzał przez okno pogoda byłą przyjemna, idealna na spacer no i może w parku da mały pokaz sztuki magicznej z kartami w roli głównej, wiedział że dzieciaki to lubią i sypną drobnymi, albo cóż znowu ogra kilku frajerów, w każdym razie to plany na późniejszy czas.
- Więc chodzisz do liceum ?- zwrócił się do dziewczyny.

- Może dlatego, że nikogo to nie obchodzi... - mruknęła popijając herbatkę - W końcu ludzie lepiej i łatwiej przyjmą złe wiadomości, mają tendencję to poddawania się - uśmiechnęła się lekko i wzięła kęs rogalika, po czym, podobnie jak Eizo, przeniosła wzrok na widok za oknem kawiarni. Oparła głowę na dłoni w zamyśleniu. Taka ładna pogoda, ale nie wszędzie jest tak miło jak tutaj...
- Hm? - zerknęła na niego - A, tak... - przytaknęła kiwnięciem głową - Do pierwszej klasy - rzuciła, ponownie obdarzając mężczyznę uśmiechem.

- Pierwsza klasa, liceum to piękny czas, nie zmarnuj go - uśmiechnął się lekko na wspomnienie tego, co robił w młodości. Dziewczyna chyba nie była zbyt rozmowna, skoro jemu nie zadawała, żadnych pytań, ale przypomniał sobie że zwróciła uwagę na jego tatuaż.
- Zrobiłem go w czasie kiedy byłem w twoim wieku, od dziecinny wybryk, żeby zaimponować kumplom, różne rzeczy się wtedy robi, często one odbijają się na twoim późniejszym życiu, chodź moje obecne jest całkiem niezłe- dopił to co miał w filiżance.

Uśmiechnęła się pogodnie.
- Nie mam zamiaru go marnować - rzuciła wesoło i ponownie przyjrzała się tatuażowi - Hm...? Więc to był zwykły kaprys, tak...? Nie żałujesz? - przechyliła lekko głowę na bok. Wiele osób w późniejszych latach od momentu zrobienia tatuażu żałowało podjęcia takiej decyzji. Choć po mężczyźnie nie było widać, aby żałował czegokolwiek.

- Nie nie żałuje... Ja nigdy niczego nie żałuje. Życie jest dla mnie jak gra w karty, raz wygrywasz, raz przegrywasz, czasem masz szczęście i ktoś pasuje, ale bez ryzyka nie ma życia - uśmiechnął się lekko - Owszem mógłbym prowadzić normalne życie założyć rodzinę, chodzić do nudnej pracy, ale to nie jest dla mnie. To co ja robię przypomina grę w kasynie i to jest dla mnie życie warte, przeżycia, bez doświadczeń lat poprzednich nie byłbym osobą którą teraz jestem.
Był to krótki wywód jego filozofii życiowej, na wszystko patrzył z perspektywy hazardzisty, nawet na swoje obecne zajęcia i obecną sytuację z której był zadowolony, miał ochotę przez chwile sięgnąć po papierosa, ale się powstrzymał przy młodych osobach nie powinno się palić.

Popatrzyła na niego siorbiąc sobie spokojnie gorący napój. Tak, że hazardzista to można wywnioskować po wyglądzie i po wypowiedzi mężczyzny.
- Nudne... Ja tam jeszcze nie mam zdania na ten temat. Uwielbiam ryzykować - nawet czasami za bardzo... - Ale wizja założenia szczęśliwej rodziny w przyszłości wcale nie jest taka zła czy nudna jak dla mnie - uśmiechnęła się ciepło. Często sama sobie zaprzeczała, więc nieraz trudno było zrozumieć dziewczynę.

- Hymmm prowadzenie szalonego życia i założenie rodziny trochę się wyklucza - mężczyzna wyciągnął talie kart i zaczął je układać- w końcu nie powinno się narażać najbliższych osób na niebezpieczeństwa. - Rzekł układając obok siebie królową i króla- ale czasami warto ryzykować bo możesz mieć z tego królewskiego pokera, znaczy może wyniknąć coś pozytywnego, albo ktoś może ucierpieć, ryzyko jest duże w każdym razie.
Chwile układał karty patrząc na nie - Ale jak to się mówi, lepiej coś spróbować samemu, niż żałować że czegoś się nie robiło.
Czoło mu się nieco wygładziło i poprawił grzywkę która starannie zasłaniała jedno oko.

- Racja, wyklucza się... - westchnęła cicho - Ale póki nie spróbujesz nie wiesz czy się uda czy nie - uśmiechnęła się lekko. Według niej ryzyko było świetne. Bez niego byłoby strasznie nudno. Popatrzyła na niego.
- Dlaczego masz tak długie włosy? Nie przeszkadzają Ci? - przechyliła lekko głowę na bok dokańczając swojego rogalika.

- Hym - pytanie go nieco zaskoczyło, to chyba oczywiste czemu mężczyzna nosi długie włosy, by wyróżnić się spośród tłumu, krótko ostrzyżonych no i długie włosy są ekstra, a grzywka na jedna oko dodaje tajemniczości wizerunkowi.
- No cóż, ktoś mi kiedyś powiedział że dobrze mi w długich włosach, owszem trzeba nad nimi codziennie nieco popracować, ale efekt jest wspaniały. Nie przeszkadzają mi, ani w grze w karty, ani w innych obowiązkach więc noszę, poza tym nie wyobrażam siebie w krótkich włosach wiesz ?
Chwile się zastanowił
- Można to nazwać próżnością- zaśmiał się- wiesz zadajesz ciekawe pytania.

- Próżnością...? - wzruszyła ramionami - Czy ciekawe to nie wydaje mi się... - podrapała po policzku. Zawsze była uważana za strasznie ciekawską, ale nigdy nikt jej nie powiedział, że zadaje ciekawe pytania, tak więc trochę ją to zdziwiło.
- Nie sądzę, by w krótkich włosach byłoby Ci źle, ale to już zależy od Twojego gustu.

- Wygląd też zależy, jak ktoś chce być odbierany - uśmiechnął się lekko- Dama chce być odbierana, jako piękna i delikatna, zaś karta króla musi wyglądać dostojnie by budzić szacunek wśród innych. Często element stroju mają służyć swego rodzaju grze, odgrywanie roli jaką w danej chwili najbardziej ci się opłaca mieć. Kogo innego udaje się przy koleżankach i kolegach, kogo innego gdy jesteś z obcymi, naprawdę sobą można być tylko będąc sam na sam. Hymm tak ustawiony jest ten świat. - dokończył już resztę swojego posiłku i schował talie kart do kieszeni w marynarce.
- Czas szybko mija w dobrym towarzystwie- spojrzał na nią.

- Hm... - przyłożyła palec do ust w zamyśleniu - Tak, masz rację... Ludzie zwykle nie są sobą przy innych, ale nie wiem czemu... - przechyliła lekko głowę na bok. Zastanawiało ją dlaczego Eizo ma taką obsesję na punkcie kart. Uważała to za bardzo intrygujące i oryginalne jak i dziwne. Spojrzała na niego i uśmiechnęła się lekko.
- Ano szybko, szybko.

- Czemuu ? Odpowiedz jest prosta, bo to jest dla nich korzystniej, jest łatwiej założyć maskę i grać, niż być sobą, często się ludzie wstydzą swoich rożnych zainteresowań, zachowań, marzeń i zakładają maskę.
Oboje skończyli więc może była pora opuścić lokal, kelnerki zaczynały być zniecierpliwione.
- Chyba pójdę na spacer po tutejszych uliczkach, są takie spokojne i czarujące, jeśli chcesz możesz mi dotrzymać towarzystwa Kimie. Będę zaszczycony - założył kapelusz na głowe a pod pachę wziął gazetę.

Gdy wyczuła zniecierpliwione spojrzenia kelnerek uśmiechnęła się do nich przepraszająco, po czym przeniosła wzrok na Eizo.
- Więc dobrze myślałam, że jesteś tutaj pierwszy raz? - uśmiechnęła się lekko - Oczywiście, w sumie i tak nie mam nic do roboty, więc mogę z Tobą iść - ucieszyła się. W domu i tak pewnie by się teraz leniła.